FR
ENG
GER
Otoparka indiğinde çantasından anahtarlarını çıkardı. Kısa bir bakıştan sonra arabasını bıraktğı yere doğru yöneldi. Hava yine o ağutos sıcağının acımasızlığıyla saldırıyordu. Anahtarları çantasını taşıdığı eline geçirdi. Ceketinin bir kolunu çıkarttıktan sonra anahtarla çantasını diğer eline geçirerek sıkıntı veren ceketini çıkardı. Koluna astı. Park görevlisine tebessüm ederken arabasının yanına gelmişti. Anahtarı kilide yerleştirirken bir bıçak sokuldu sırtından göğüs kafesine doğru. Ateş bastı halka halka bedenine beyninden başlayarak. Sonra buz kesti vücudu. Dondu herşey. Yaşam sustu..Gözlerini açtığında sol kolundaki serum hortumuna takıldı gözü. Kimseler yoktu yanında da bir yalnızlığı vardı. Yanıbaşındaydı. İzliyordu onu sessizce. oturduğu yerden, başucunda. Gözleriyle selam verdi. Tek terketmeyen oydu. Bugünde bile yalnız bırakmamıştı. Vefalıydı. Acı bir tebessüm asılıydı dudak kenarlarında. İyi bir dostu kaybetmek istemediği her halinden belliydi.
Perdenin raylardaki kayış sesini duydu. Yalnızlığı ayağa kalkıp hemşireye yol verdi. Göz kapaklarını kapatıp açarak yalnızlığını yolcu ederken "Peki" diyebildi usulca. "Kapıda bekliyor Olacağım !" dedi yalnızlığı. Hemşirenin boynundaki kolyeye ilişti gözü.
El yazısıyla "Hayat" yazıyordu.
Serum şişesini ve hortumları toplayarak gitti hemşire. Gidip kayboluşuna baktı arkasından. Doğruldu. Arkasından koştu. Fakat yetişemedi. Bekledi. Geri dönüşünde sordu.
Bir yaz yağmuru gibi mesai bitiminde taksaydı Hayat'ı koluna. Geçip gitseydi kapıda bekleyenin önünden.
Ama yine Olmadı. Hayat evliydi.
"Son Bir Kez Olsun ? " dese de..
Hayat hemşire kapıyı işaret ederek " Hem Senin de Bir Bekleyinin Var " dedi.
Perdenin raylardaki kayış sesini duydu. Yalnızlığı ayağa kalkıp hemşireye yol verdi. Göz kapaklarını kapatıp açarak yalnızlığını yolcu ederken "Peki" diyebildi usulca. "Kapıda bekliyor Olacağım !" dedi yalnızlığı. Hemşirenin boynundaki kolyeye ilişti gözü.
El yazısıyla "Hayat" yazıyordu.
Serum şişesini ve hortumları toplayarak gitti hemşire. Gidip kayboluşuna baktı arkasından. Doğruldu. Arkasından koştu. Fakat yetişemedi. Bekledi. Geri dönüşünde sordu.
Bir yaz yağmuru gibi mesai bitiminde taksaydı Hayat'ı koluna. Geçip gitseydi kapıda bekleyenin önünden.
Ama yine Olmadı. Hayat evliydi.
"Son Bir Kez Olsun ? " dese de..
Hayat hemşire kapıyı işaret ederek " Hem Senin de Bir Bekleyinin Var " dedi.
Susmuştu. Kapıya bakıyordu şimdi.
Evet! Onun da Bir Bekleyeni Vardı.
Evet! Onun da Bir Bekleyeni Vardı.
Etiketler:
Cam Kırıkları
0 Yorum Yapılmış Herşeyden Daha İçin