{ margin-top:0px; position: relative; top: -50px; }

Makbuz-u Nefs

Yazar Yazmak Keyiftir 2.09.2009 Circa


O bilmez idi, ne yol ne de iz.
İçindeki koca bir deniz.
Kendisi de habersiz.
Öyle usul, öyle sessiz.

Yoktu ikilik, sadece gayreti biz.

Bedeni, can-(an) ı na mezar

Teni, ruh kuşuna kafes.
Bir ses, bir nefes.
Gayrisi, şu dünya hep nefs.


Meselesi bakmaktan ziyade, görmekti. Ölmeden önce ölmeye gayret ediyordu ki azab içindeki ruhu, azad olsun kabir olan teninden. Aynı, Bursa'daki Mevlevi tekkesinin arka bahçesinde sırlanmış ve taşında "Edvar-ı Musikinin Dana-i Serbülend-i. Ahmet Necib Efendi" yazan büyükbabasının niyazı gibi. Hep muhabbet, hep yarenlikti isteği. Paylaşmaktı her şeyi, yarin yanağından azade. Olanı kadar. Bir ses, bir nefes. Olmasındı nefs.
O yüzden emanetçilik ederdi, Anadolu'daki eski bir tren garında. Tüm emanetçiler gibi gözden ırak, sakin bir köşedeydi işyeri. Her şey yavaş hareket eder, zaman usul akardı onun dükkanında. Makbuzu al, kutuyu aç, emaneti ver den gayri bir şey değildi nafaka için çabası.
Bir gün sabaha karşı bir rüya gördü..

Ustası kendisini, bedestendeki dükkanlarından çarşı dışında saatçilik eden Asil Çelik ustaya gönderiyordu. Tamirde olan köstekli saatini almaya. Bedesten den çıkarken arkasına peşmurde kılıklı adamlar takılınca, korkmuştu. Hızlı hızlı yürüyordu onlardan kurtulmak için. Saatçi ustasının dükkanını bulduğunda hava iyice kararmıştı. Dükkanın ön camında Asil Çelik ustanın karaltısı vardı. Sevindi, adamlardan dükkana girince kurtulacağı için. Biraz daha hızlandı. Adamlar hala peşindeydi. Ter içinde saatçinin kapısını açıp içeri girdi. Kapıyı kapayıp gözlerini yumdu ki bir derin ferahlasın, soluklansın. Nefesini salıp boşluğa, açtı gözlerini "Asil Usta !" diyerek..
Gözlerine inanamadı. Dükkan bomboştu. Ne saat ustası, ne de dükkanda her hangi bir eşya vardı. Yere kaydı gözleri. Yer kaplamasına dair, hiç bir şey yoktu. Ahşapların tamamı eksikti ve derin bir uçurum gözüküyordu dükkanın tabanında.. Düşmemek için yükseklerden aşağı, zor zahmet tutundu dükkan kapısına..

"Usta! Eksik ama Eksik" diye, bağırarak uyandı rüyasından. Kan, ter içersindeydi ve korkmuştu gördüklerinden. "TEK dir Allah" dedi, yüzünü sıvazlayarak. Kalktı, yıkadı yüzünü.
Geçti yazı masasının başına. Bir cigara sarıp harfleri saydı, eb-ced ile hesab etti. Kalemi yerine koyarken, "Tamam, bildim, vakt-ü saat tamamdır" dedi.
Giyinip, sokağa çıktı. Yolunun üzerindeki fırından iki tane simit aldı. Gar'ın sol köşesindeki Gülsüm'ün çayevinden, bir büyük çay istedi. Besmele ile açtı kapıyı ve sağ adımını attı dükkandan içeri, yıllardır adet ettiği gibi. Anahtarlarını, masanın üzerine bıra
kırken çaycının çırağı siparişini getirip bıraktı. Bardağın içine şekerleri bırakırken gözleri güldü. Son simidin, son yarısını da ağzına götürüyorken kapının açıldığını anladı çıngırak sesinden. Son simid parçasına takılı kalan gözlerinin, içinde olduğu kafasını kaldırmadı, içeriye girene bakmak için. Gelen adam, cebinden çıkardığı makbuzu masanın üzerine bıraktı. Kağıt parçası görüş alanındaydı. Göz ucuyla baktığı yazıyı, tanıdı.. bildi .. Teslim alacak olan hanesinde "Asil Çelik" yazıyordu. Kimlik sormaya gerek duymadı. Yerinden kalkıp, adama son kutudakini teslim etti. Konuşmadılar. Son emaneti de vermişti, borcundan kurtulanın hafifliğiyle. Akşama kadar ne kimse geldi ne de kendisi o makbuzdan gözlerini ayırdı. Yağmurun arka pencereye vuruşuyla birden kalktı. Uzanıp paltosunu aldı. Kapıyı kilitlemeden çekti. Kapının çıngırağı yine kapının arkasında bir kez daha şıngırdadı. Gişeden ikinci sınıf bir bilet aldı. Ve son trenle bir daha dönmemek üzere geceye karışıp gitti ..
Geride, masanın üstünde; bir yarım simit, bir çağ bardağının dibinde azıcık çay vardı. Yarım simi
tin yanında duran makbuzun, alt tarafında ise
"Bu da Geçer Ya Hu !" yazıyordu.


Görsel : Serkan Ilmis

edit post

19 yorum:

  1. Verago on Eylül 03, 2009 dedi ki...

    çok güzel, özellikle şiir.. mercan dede müziğiyle harika..

    YanıtlaSil
  2. devenin_bale_papucu on Eylül 03, 2009 dedi ki...

    ''Bu da geçer'' insanın aklına kafasına kazıması gereken sözlerden biri...Yazınıza güzelmiş hoşmuş diye geçiştirici yorum yapmayacam ..yazınız faydalı oldu biliniz...yüreğinize sağlık,saygılar..

    YanıtlaSil
  3. back to black on Eylül 03, 2009 dedi ki...

    Çok etkilendim.Yüreğinize sağlık...

    YanıtlaSil
  4. Ateş Böceği on Eylül 03, 2009 dedi ki...

    Geçiyormu gerçekten
    Yoksa biz kendimizi kandırıp geçmiş gibimi yapıyoruz..

    YanıtlaSil
  5. Ali İkizkaya on Eylül 03, 2009 dedi ki...

    Sevgili Verago!
    Ben yazmışım, sağol gönlüne, sende beğenmişsin. Belki bilmiyorsun sende bana annanemin söylediği o eski şarkıyı Odos Aristoteleus u hediye etmişdin(mandalina kabukları). Pek anlatamasam da ben de senin hazırlayıp yazdıklarını seviyor ve okuyorum.
    Sevgiyle.

    YanıtlaSil
  6. Ali İkizkaya on Eylül 03, 2009 dedi ki...

    Sevgili Devenin Bale Papucu!
    Hoş geldiniz, safa getirdiniz. Keşke gerçek anlamını kavrasak. Her kes farklı alıyor. Bir sonraki yazı bu CÜMLE nin cümle için sembolizması üzerine olacak.
    Sevgiyle.

    YanıtlaSil
  7. Ali İkizkaya on Eylül 03, 2009 dedi ki...

    Sevgili Back to Black !
    Sevdiğine sevindim. Benim yazdıklarım biraz iç burkar ama elimden bu kadarı geliyor. Galiba, biz bir de aynı kasabanın çocuklarıyız.
    Sevgiyle.

    YanıtlaSil
  8. Ali İkizkaya on Eylül 03, 2009 dedi ki...

    Sevgili Ateş Böcü Kızısı!
    Haklısın. Aslında geçmiyorlar. Geçtiğini zannetmek için bir hikaye uyduruyoruz kendimize ve ona inandırıyoruz kendimizi. Hep altlarda, derinlerde sinsi sinsi bekliyor. Bazen bir bardak çayda bazen yola taşan bir şarkının bir melodisinde, bazende bir kedinin kuyruğunda ortaya çıkıp bizi çok ama çok uzaklara götürüyorlar. Esir alıp, anlattırıyorlar kendilerine dair ne varsa bizde.
    Tşkür ederim ve sevgiyle.

    YanıtlaSil
  9. sufi on Eylül 04, 2009 dedi ki...

    "İlim bir noktadır,cahiller onu çoğalttı" diyor ya güzel şah-ı Merdan,Kabir olan tenden azade olmaktı ya "ölmeden önce ölmenin" gayreti...Kişiye lütuftur noktadan türeyen harflerin hengamesinden noktaya seyr-ü seferi.Ne mutlu ki ona; Dosttan haber gelmiş tabi ki "bu da geçer be ya hu!"
    Gönlüne ve hanene bizden de huzuru saadetler can kardeşim, sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  10. emy on Eylül 04, 2009 dedi ki...

    müzik,şiir,yazı..içime işledikçe geride çalan müzik,yağmurun cama vurması yanı başımda sanki,simidin tadı damağımda..yüreğinize sağlık

    YanıtlaSil
  11. иαℓαи on Eylül 05, 2009 dedi ki...

    selamlar

    Çok hoşuma gitti , huzur buldum adeta..

    YanıtlaSil
  12. ELİF..den on Eylül 05, 2009 dedi ki...

    Her olan olay gönlümüze yer etsede...
    Geçiyor yada geçmek zorundamı hissediyoruz biz...
    Geçmezse ne olur acaba...
    Azap içinde dolar her gün...

    Nasıl nefsimizi oruçla sınava çekiyorsak,duygularımızı da bu olaylarla degıl mi?

    YanıtlaSil
  13. Ali İkizkaya on Eylül 07, 2009 dedi ki...

    Can Dost Sufi!
    Evet ne güzel demişsin; tek idi biz çoğalttık. Gam vesvese şüphe gibi. Kedinin kuyruğu ile oynaması gibi, nafile dertlerle uğraşıyoruz. Kurtulmak için çabamızda, bir tek sevgiden uzak olamıyoruz.
    Yine geldin hoşluklar getirdin. Seninde hanen hep aydınlık, engin olsun.
    Sevgiyle.

    YanıtlaSil
  14. Ali İkizkaya on Eylül 07, 2009 dedi ki...

    Sevgili Emy!
    Hoşgeldiniz. Bu kısa yaşanmışlıktaki öğeleri içinizde hissetmeniz ne kadar güzel. Biz bir şey yapmadık. Gönül kapınız açıkmış, siz içeri alıp, buyur etmişsiniz. Bizimkisi bir hal tercümesinden başka bir şey değil.
    Teşekkürler ve sevgiler.

    YanıtlaSil
  15. Ali İkizkaya on Eylül 07, 2009 dedi ki...

    Sevgili Nalan!
    Hoş geldiniz. Huzur bulduysanız, ne hoş sizin ve bizim için.
    Teşekkürler. Sevgiyle.

    YanıtlaSil
  16. Ali İkizkaya on Eylül 07, 2009 dedi ki...

    Sevgili Elif!
    Ne güzel bir yorum yazmışsın. Sorgulamışsın.
    Zannediyorum gönlünde nefsi var. Bu yüzden hep sevgi ve muhabbet istiyor. Onun orucu bence mecburi. Zira Hak tan geliyor. Yokluğuyla terbiye oluyoruz ki kadir kıymet bilmek için. Bulduğumuzda ise bu terbiyeyi uygulamaya geçirebiliyormuyuz ?. Bence hayır ? Hep kırıp döküyoruz. Dökülüyor, kırılıyoruz.
    Sevgiyle.

    YanıtlaSil
  17. sedef on Haziran 10, 2010 dedi ki...

    Üstadım,
    rüya gören ne mutlu ki bilincinde Tekdir Allah, birdir Allah..
    Canı veren , hayat sürecini belirleyen de nasip veren de, canı alacak olan da..İki simit alındıysa, nasip edilmiş alabilene. Bir simit kendi ve ikinci simit öteki beni için.Bir bardak çay da mutlaka ortaklaşa içilsin diye..Kalan simit eğer hala yarımsa, masanın üstünde kalmayı haketmiştir..Ama iki simitin biri, ya da bir simitin yarısı olabilmeyi başarsaydı, son emaneti birlikte verirlerdi...Birinci sınıfdan alınırdı bilet... Emaneti de birlikte verirlerdi makbuz sahibine, vakit tamam dendiğinde...

    YanıtlaSil
  18. "Bu da geçer Ya Hû" :)

    Hayatıma düstur edinmeye çalıştığım mübarek kelimeler.

    Paylaştığınız için teşekkürler.

    Sevgi ve selâm ile.

    YanıtlaSil
  19. Sevgili Sessiz ve Sonsuz !
    Nemutlu sana. "Bu da geçer Ya Hû" nun künhü ne varmak kaç şanslı insanoğluna nasip olacak.
    Eyvallah, Aşk ile diyelim..

    YanıtlaSil

Sevgili Okuyucu!
Burada yazılanların tamamı birbirimize kimi zaman buruk kimi zaman ise hoşça vakit geçirtmek ve geçirmek arzusu ile yazılmış hikayelerden öte bir şey değil. Bu dünya yolculuğumuzda birbirimize hikayeler anlatıyoruz. Beğenenler birlikte yürümeye devam ediyorlar. Amaçsa bir farkındalık yaratarak önümüzden geçenleri görebilmek. Bakmakla Görmek arasındaki derin farkı vurgulamak veya izah etmeye çalışmak gücümüzce.Söylediklerimin altındaysa paylaşma arzusundan gayri hiç bir şey yok.

Yüzünüz hep ışığa ve sevgiye doğru olsun.

Related Posts Widget for Blogs by LinkWithin

© Petit Prince Template by Petit Prince For Petit Prince Blog