Yalan ve Riya, uzmanı olmayan ve onları doğal bir karakter hali olarak yakalayamamış olanların üzerinde bir türlü durmayan berbat bir elbise gibi. Ne kadar düzeltilse, rötuş yapılsa olmuyor, bir yerden düşüyor, pot yapıyor. Çabucak ta fark ediliyor. Dokumasının basitliği ve renginin kırmızıya yakın tonlarından sebep göze batıveriyor. Emanet alınmış gibi. Kısacası hani deriz ya, "Sakalet duruyor." diye. Aynen bu tabir. Yakışmamış ve beceriksiz bir elden çıkmış olmasının sırıtışı da cabası. Oysa bu iki terimin ustası olmuş ve sosyal ilimlerinin ilerleyişi için iki olmazsa olmaz anahtar olarak kullanan bireylerde hal böyle mi ?
Ne gezer..
İlk örneğin tam zıttıdır. Mükemmel bir incelikte olan ve elin tüm hatlarını gösterecek kadar iyi oturmuş ipek bir eldiven gibidir yalan. Bir çift, yan yana eldiven. Usta ellerden çıkışının ilk belirtileridir sanki bu özellikleri. Üstelik o usta elleri son derece de zarif gösterirler. Hele hele siyah olanları özellikle erkekler için dayanılmaz bir çekiciliğe sahip olmuşlar. Dokunmuşlar, sarıp sarmalamışlar örtmek gizlemek ister gibi içindekileri. Ele geçmemek fiili için gerekli olanlardan biri değil mi eldiven ?. İlginç..
Eldiven ve ele vermemenin ve bir de ele geçmemenin yan yana gelişi.. Anlamları ile de nerelere götürüyor algılayanı.
Hem sonra tüm cinayetler, cürmü işleyenin yüzünde bir tebessümle geride iz kalmaması ve ele geçmemek için bir çift eldivenle işlenmiyor mu ? Eldivenler de ele geçirilmez mi ? Giyilmez mi ?, ellerin bir elbisesi gibi zarifçe, ilk örneğe nispet yaparcasına.
Eldivenler.., ele verilişler.., ele geçişler.., eller.., parmak izleri.. Ve tümünü örten yumuşacık bir çift eldiven .. Bir tekinin adı Yalan diğerinin Riya.. Bir cinayet için gerekli olan bir çift eldiven...