{ margin-top:0px; position: relative; top: -50px; }

Hiçliğin Balladı,Herkese Teşekkür Ederim

Yazar Yazmak Keyiftir 26.06.2009 Circa


"..... ikiside çırılçıplaktı ve daha henüz bitirdikleri o delice sevişmenin sonundaki rehavetin tadını çıkartıyor, karyolada hareketsiz ve sessiz uzanmışlardı... Başını erkeğin göğsüne dayamış, parmaklarını sert adaleli göğsün kılları arasında gezdiriyordu. Haz dolu ılık bir sessizlik vardı odada... Adam doğruldu, ayağa kalktı. Yavaş hareketlerle göğüs kemiğinden karnının taa altlarına kadar uzanan fermuarı açtı. Kalbi, ciğerleri, midesi ortadaydı... Çok rahat ve kendinden emin bir şekilde içini boşaltmağa başladı; çıkardığı her parçayı eline alıyor, sağa-sola evirip-çevirerek inceliyor ve yanında duran boş plastik leğene atıyordu. En son kalbini de kontrol ettikten sonra leğene bıraktı usulca. O zamana kadar ağzını şapırdatarak duran beyaz kediyi çağırdı ve leğeni içindekileriyle önüne sürdü. Sonra fermuarın alt ucunda ölü gibi duran cinsel organlarını boşalmış bedenin içine soktu. Yatakta uzanmış ve tüm bu olanları tarif edilemeyecek bir şehvet içinde seyreden kadını yumuşak bir hareket ile aldı... Kadını yoğurarak ufalttı ve sonra, olduğu gibi bedenine soktu. Ve fermuarı kapattı... O iç içe iki vücut kırık pencere camının deliğinden sıyrıldı, bakımsız arka bahçedeki erik ve badem ağaçlarının kuru dalları arasında kendine bir yol açarak soğuk, yağmurlu göğe doğru uçtu... gitti."

Yazın yolunda ki Hocam ve Ustam Doç.Dr. Kriton Dinçmen

Bana temiz yazmayı ve anların altın değerinde olduğunu o öğretmişti. Ve bir de yolculukların gerekli, yazmak içinse acı çekmenin şart olduğunu. Ustam haklıydı... Hep nazikçe ve incecik taşımıştı dokunduklarını... O son kez yolculuğa çıkarken rastladığı herkese teşekkür etmişti bir gazete köşesinden. Ben de çıktığım bu yolculukta bir üçlemeyle burdan rastladığım herkese teşekkür ediyorum.

edit post

0 Yorum Yapılmış Hiçliğin Balladı,Herkese Teşekkür Ederim İçin

Yorum Gönder

Sevgili Okuyucu!
Burada yazılanların tamamı birbirimize kimi zaman buruk kimi zaman ise hoşça vakit geçirtmek ve geçirmek arzusu ile yazılmış hikayelerden öte bir şey değil. Bu dünya yolculuğumuzda birbirimize hikayeler anlatıyoruz. Beğenenler birlikte yürümeye devam ediyorlar. Amaçsa bir farkındalık yaratarak önümüzden geçenleri görebilmek. Bakmakla Görmek arasındaki derin farkı vurgulamak veya izah etmeye çalışmak gücümüzce.Söylediklerimin altındaysa paylaşma arzusundan gayri hiç bir şey yok.

Yüzünüz hep ışığa ve sevgiye doğru olsun.

Related Posts Widget for Blogs by LinkWithin

© Petit Prince Template by Petit Prince For Petit Prince Blog