Yaşam.., ilişkiler.., başa gelenler.., yitenler.., gidenler.., bitenler.. Tamamında bireyler, bir şeyler bina etme gayreti içinde gözükmesine rağmen yaptıklarınızdan çok yapamadıklarınıza dikkatle "Olmadı" diyerek yıkıyorlar. İlişki veya söz konusu hikaye bitip yaşamınız sonlandığında ise, bu kez yaptıklarınızı dikkatlice kullanarak yeniden inşaa gayretine giriyorlar. Aynı ressamlara olanlar gibi..
Yoksa optik bir hatayla mı? doğuyoruz. Resmeden/Resmedilenler, bu yüzden mi? görülemiyor/görünmüyor. Veya bu optik kusurun refleksiyle vicdan temizliğine yardım edecek bir tür ağıt mı? söylüyoruz, yitip gittiğinde..
Ya da?.. Ya da değil !.
Bardak boş, dolu hikayesine çıkıyor bu yol.. Boş diyenlere göre dolu olduğunu savunanlar hayal görüyor.. Hayalperestlere göre de boş diyenler kör.. Dünya, öyleyse hayal görenler ile körlerin meydanı. Nihayetinde ikisi de görme kusuru değil mi?.. Gören, akıl mı?.., kalb mi?.., gönül mü?.. Ama bu saydıklarım, aynı vitrindeki gözlükler gibi..
İla nihayi olmakta ve olmuş olanlar, çıplak göz veya gözlük olmuş olsa da Yansıma/Yansıyamama/Yanılsama,.. Suret ya da Siret.. Aynanın önü/arkası..
Vel hasılı hiç bir şey yok.., kelime oyunu.., hepsi bu....